U svetu u kome je marketing jedan od najvažnijih elemenata plasmana nekog proizvoda i u kome postoji mnoštvo elektronskih medija na kojima je moguće reklamirati svoj proizvod, rađa se realan problem praćenja toka sopstvene reklamne kampanje. Klijent koji je platio emitovanje određenog zvučnog zapisa na nekom elektronskom mediju, do sada nije imao pouzdan i jeftin način da proveri da li je taj zvučni zapis zaista emitovan plaćeni broj puta i u dogovorenim terminima. Razume se da je ručno (ljudsko) praćenje emitovanog zvučnog zapisa praktično nemoguće, pogotovo ako se on emituje na više medija, tako da klijentu ostaje da veruje medijskom partneru da je njegov zvučni zapis emitovao saglasno ugovoru o oglašavanju. Mediji, i pored sve opreme kojom raspolažu, ipak često ne ispune dogovorenu obavezu, zbog tehničkih grešaka u emitovanju ili iz drugih razloga. Bez obzira da li je to namera ili slučajna greška, klijent biva oštećen.

Klijentima koji žele informacije o emitovanju njihovih zvučnih zapisa šalju se izveštaji bazirani na dobijenim informacijama iz prepoznavača.

Ovde se jasno ogleda mogućnost primene kod agencija kojima je od značaja nadzor emitovanih muzičkih programa, kao što su udruženja autora, koje svakako zanima kada i gde je emitovan njihov spot ili numera u cilju nadoknade autorskih prava.